ნიკა საბანაძე: „ისეთი შეგრძნება მაქვს, რომ საკუთარ სახლში დავბრუნდი“
ნიკა საბანაძე ის ფეხბურთელია, რომელიც ფართო საზოგადოებამ ქუთაისის „ტორპედოში“ გაიცნო. სპორტსკოლა „ავაზადან“ გადმოსულმა პროფესიონალური კარიერა სწორედ აქ დაიწყო. პროგრესის შედეგად, 2011/12 წლების სეზონიდან უკვე ძირითად შემადგენლობაშიც დაიმკვიდრა ადგილი. ფორვარდის წარმატებული თამაში შეუმჩნეველი არც საქართველოს ახალგაზრდული ნაკრების სამწვრთნელო შტაბს დარჩენია – მან 21-წლამდე ნაკრებშიც ჩაატარა მატჩები. ქუთაისელთა რიგებში კი, 111 ოფიციალური თამაში ჰქონდა გამართული, როცა ს. კ. „ზესტაფონში“ გადავიდა, იქედან – თბილისის „დინამოში“, სადაც ასევე ნახევარი სეზონი გაატარა და ქუთაისში დაბრუნდა. მისი თანამემამულე არაერთი მეკარის შეფასებით, ეროვნულ პირველობაზე მონაწილეთა შორის იგი საჯარიმოში ერთ-ერთი ყველაზე სახიფათოა.
23 წლის ფორვარდი ჩვენი საიტის რესპონდენტია…
– ნიკა, ალბათ, გახსოვს, 5 წლის წინ, შენთან პირველი ინტერვიუ რომ ჩავწერეთ, როგორც „ტორპედოს“ ახალბედა ფეხბურთელთან, რა შეიცვალა მას შემდეგ შენს ცხოვრებაში?
– როგორ არ მახსოვს?! პირველად, როცა „ტორპედოში“ მოვედი, ბევრი გამოცდილი ფეხბურთელი დამხვდა გუნდში. მათგან საკმაოდ ბევრი რამ ვისწავლე. თანდათან თამაშებითაც მივიღე გამოცდილება. სხვანაირად შევხედე ცხოვრებას და საზოგადოდ, ფეხბურთს, რაც მთავარია, უფრო პროფესიონალურად. მას მერე 180 გრადუსით შეიცვალა ყველაფერი უკეთესობისკენ.
– ფეხბურთის მოყვარულებმა სწორედ „ტორპედოში“ გაგიცნეს, რა როლი ითამაშა ამ კლუბმა შენს განვითარებაში?
– ამ კლუბმა ჩემს პერსპექტივაში ხელი ძალიან შემიწყო, წინსვლა და წარმატება მომიტანა აქ ყოფნამ. „ტორპედო“ საქართველოში ერთ-ერთი ყველაზე სახელოვანი და ტრადიციული კლუბია. საერთოდ, ქუთაისში ყველაზე შესამჩნევი საფეხბურთო გარემოა. ჩემი აზრით, აქ ყველაზე მეტად უყვართ ფეხბურთი და საუკეთესოდ აფასებენ ფეხბურთელებს, ამასთან ერთად, იციან კიდეც ფეხბურთიც. ქუთაისი მოსიყვარულე ქალაქია. თავის დროზე აქაურებმა ძალიან თბილად მიმიღეს, ახლა კი, თითქმის ყველა მიცნობს. ისეთი შეგრძნება მაქვს, რომ საკუთარ სახლში დავბრუნდი.
– ამჯერად რა მიზანი გექნება „ტორპედოსთან“ ერთად?
– „ტორპედო“ ისტორიაში მე-13 ადგილზე ჯერ საერთოდ არ ყოფილა და ძალიან უხერხულია ეს, მაგრამ ჩვენ იმისთვის მოვედით, რომ წინ და წინ წავიყვანოთ გუნდი. აუცილებლად გამოვასწორებთ საქმეს. მნიშვნელოვანი თამაშები გველის, თუნდაც ამ სეზონშიც. სამეულში შესვლა წელს იდეალური იქნება. შესაძლებელია, თასიც ავიღოთ. ჩვენს გულშემატკივრებს მოვუწოდებ, რომ ყველამ ერთად ვიბრძოლოთ გამარჯვებებისთვის. მინდა, კიდევ ბევრჯერ დავამახსოვრო ქუთაისელებს თავი.
– „ტორპედოში“ დღემდე 28 ოფიციალური გოლი გაქვს გატანილი, მათგან ყველაზე სამახსოვრო რომელი იყო შენთვის?
– ყველაზე ლამაზი გოლი, ვიტყოდი, რომ 25-ე ეროვნული ჩემპიონატის მე-2 ტურში სტუმრად „ზესტაფონთან“ გავიტანე, როცა დუბლიც შევასრულე და ჩემმა გუნდმაც მოიგო(3:2). ყველაზე ისტორიული კი ის იყო, როცა ევროპის ლიგაზე ყაზახურ „აქტობესთან“ მატჩში გავხსენი ანგარიში. მუდამ დაუვიწყარი იქნება ორივე ჩემთვის. წარსული კარგია, ხალხს ახსოვს, თუმცა მე მხოლოდ მომავალს ვუყურებ…
– საქართველოს წამყვან კლუბებში გითამაშია, თუმცა ჯერჯერობით გუნდური ტიტული არ გაქვს მოგებული…
– ყველაზე ახლოს „ტორპედოსთან“ ერთად ვიყავი, მაგრამ თასის ფინალში არ გაგვიმართლა და „გაგრასთან“ წავაგეთ. გულდასაწყვეტი იყო ყველა ჩვენგანისა და მთლიანად ქუთაისისთვის. გეთანხმებით, ლიდერ კლუბებში როცა ხარ, ტიტული აუცილებელია. ეს ერთგვარი გვირგვინია, გაღებული შრომის შემდეგ. იმედია, მომავალში მაინც მექნება ეს ბედნიერება.
– სხვათა შორის, თბილისის „დინამოს“ შემადგენლობაში ერთ-ერთი ყველაზე კარგი მატჩი სწორედ ქუთაისში ჩაატარე. ფაქტობრივად, შენმა გოლებმა გადაწყვიტა „ქართულ კლასიკოში“ გამარჯვებულის ბედი. იმ დღეს როგორ გაიხსენებ?
– ის გოლებიც ძალიან მნიშვნელოვანი იყო ჩემთვის. მე მაშინაც ვგრძობდი, რომ ქუთაისში ვუყვარდი ადამიანებს. არ დამავიწყდება, თამაშის შემდეგ როგორი ტაშით გამაცილეს მოედნიდან. როგორც ვიცი, ასეთი ჟესტი აქამდე სხვა არც ერთი დინამოელის მიმართ არ ჰქონიათ. ისე მიხაროდა, თბილისამდე მთელი გზა ეიფორიაში ვიყავი. ვეცდები ყველანაირად, რომ ჩემი კიდევ ერთი ვალიც გადავიხადო ქუთაისელი ქომაგების მიმართ და შემდეგ „კლასიკოში“ უკვე „ტორპედოს“ მაისურით გავიტანო გოლები(იცინის).
– საქართველოს ახალგაზრდულ ნაკრებშიც გითამაშია, თუმცა უკვე იმ ასაკში აღარ ხარ, რომ კიდევ 21-წლამდელებში ითამაშო. როგორ ფიქრობ, ეროვნულ ნაკრებში რომ გამოგიძახონ, სათამაშოდ მზად ხარ?
– რა თქმა უნდა, მე ყოველთვის მზად ვარ. ძალიან დიდი პატივი იქნება, თუ კახი ცხადაძე შანსს მომცემს. ყველაფერს გავაკეთებ იმის დასამტკიცებლად, რომ ნაკრებში თამაშის ღირსი ვიყო.
– „ტორპედოს“ არაერთ მწვრთნელთან გქონდა შეხება, გიორგი დარასელიასთან ერთად კი პირველად მუშაობ…
– ბატონი გიორგი „ტორპედოში“ დაბრუნების შემდეგ გავიცანი. იგი ძალიან დადებითი პიროვნება და თავისი საქმის პროფესიონალია. მოედნის გარეთ ბიჭების მეგობარია, მოედანზე კი არანაირი დანდობა და ძმაკაცობა არ არსებობს. მის მიდგომას ვიზიარებ, რომ, თუ იმსახურებ, მიიღებ კიდეც. სხვანაირად მაღალი დონის გუნდი არ გვეყოლება.
– დღევანდელი „ტორპედო“ რა სიძლიერის გუნდია?
– რა თქმა უნდა, ყველა მეტოქეს პატივს ვცემთ, თუმცა ჩვენი კონტიგენტიდან გამომდინარე, ვფიქრობ, ყველა ქართულ გუნდს შეგვიძლია მოვუგოთ. მინიმუმ, სერიოზულ წინააღმდეგობას მაინც გავუწევთ ყველას.
– თურქული შეკრებაც ახლოვდება, რას ელოდები ამ ეტაპისგან?
– პირველ რიგში, შეთამაშებას. რამდენიმე ფეხბურთელთან შეხება აქამდე არ მქონია. ჯერ არც ერთი ამხანაგური თამაში არ გვითამაშია, ამიტომ ყველანი ველოდებით ახალ მოსამზადებელ ეტაპს. ვეცდებით, რომ რაც შეიძლება მალე მოვახერხოთ გუნდის დალაგება. დიდი იმედი მაქვს მთავარი მწვრთნელის და რასაკვირველია, ბიჭებიც ხელს შევუწყობთ.
– წინა ხაზში საკმაო კონკურენცია შეიქმნა, ამ საკითხს როგორ ხედავ?
– თუ გუნდში კონკურენცია არაა და განაღდებული გაქვს თამაში, ეს ფეხბურთელის მოდუნებას იწვევს. როცა ესა თუ ის მატჩი „ჩაგივარდება“, უკვე ჩვეულებრივ ამბად აღიქვამ. ამიტომ აუცილებელია კონკურენცია, რათა სულ მობილიზებულად იყო. საქართველოში ერთ-ერთი საუკეთესო წინა ხაზი ჰყავს დღეს „ტორპედოს“.
– და ბოლოს, ცოტა შორს წავიდეთ… შენი ფავორიტი ფეხბურთელი შვედი ზლატან იბრაჰიმოვიჩია, რომელსაც თამაშის მანერით გამგვანებენ კიდეც…
– ჰოლანდიურ „აიაქსში“ ყოფნიდან მოყოლებული, როცა მე ჯერ კიდევ ბავშვი ვიყავი, მართლაც ჩემი ფავორიტია. მისი ეფექტური გოლები არამარტო მოწონებას იმსახურებს. მეც ფორვარდი ვარ და თამაშით სტილით ვცდილობ, რაღაცებში მაინც მივბაძო, მაგრამ რამდენად გამომდის ეგ არ ვიცი(იცინის).
– დიდი მადლობა, წარმატებებს გისურვებ.
FCTorpedo.GE
