სლავა მეტრეველი – ქართული ფეხბურთის მშვენება
სლავა მეტრეველი(1936-1998) – ჩვენი ფებურთის ისტორიაში შევიდა, როგორც მისი ერთ-ერთი ყველაზე სახელოვანი და ბრწყინვალე წარმომადგენელი. აბა, შემთხვევითი ხომ არ არის, რომ რვაჯერ იყო დასახელეული პირველ ნომრად საბჭოთა ფეხბურთის „33 საუკეთესო“ მოთამაშის სიაში?
მაგრამ, ცხადია, რომ გულშემატკივართა მეხსიერებაში სლავა მეტრეველი რჩება არა ციფრობრივი მაჩვენებლებით, არამედ თავისი საფეხბურთო ოსტატობის ნათელი, განუმეორებელი თვისებებით.
ასეთი თვისებებით კი სლავა უხვად იყო დაჯილდოვებული შურდულივით სწრაფი, პლასტიკური, მოხდენილი – იგი ნამდვილ საფეხბურთო კასკადიორად წარმოგვიდგება.
ეს იყო ერთ-ერთი ყველაზე ელეგანტური ფეხბურთელი, რომელიც კი ოდესმე უნახავს მაყურებელს მოედანსა თუ ტელეეკრანზე.
სლავას კიდევ ერთი ძვირფასი თვისება გამოარჩევდა. თამაშის ძალზე სტაბილური, თანაბარი(ცხადია, მაღალი) დონე. არ გვახსოვს მატჩი, რომელიც მას „4“-ზე ნაკლები შეფასებით ჩაეტარებინა.
აი, ვინ იყო აბსოლუტურად მოკლებუი სპორტულ ეგოიზმსა თუ პატივმოყვარეობას, თორემ მისი ინდივიდუალური მაჩვენებლები(გატანილი ბურთები) კიდევ უფრო მაღალი იქნებოდა.
თბილისელმა გულშემატკივრებმა სლავა პირველი ნახვისთანავე შეიყვარეს. 1956 წელს – მაშინ მოსკოვის „ტორპედოს“ ჭაბუკი ფეხბურთელი – სეზონისწინა წვრთნასა და საკონტროლო თამაშებს თბილისში ატარებდა და სულ მალე ყველას პირზე ეკერა სლავას სახელი.
შველივით მარდი, გრაციოზული და მოუხელთებელი – ასეთად დაამახსოვრა იგი ყველას.
ამის შემდეგ იყო „ტპროედოში“ მისი სპორტული ზრდისა და სრულყოფის წლები, როდესაც მან საკავშირო და საერთაშორისო აღიარება მოიპოვა, გახდა სსრკ და ევროპის ჩემპიონი.
მთელი ამ ხსნის მანძილზე სპორტული საქართველოს ოცნება იყო ეხილა იგი თბილისის „დინამოს“ რიგებში. ეს დღეც დადგა. არასოდეს დაავიწყდება ხალხს სლავას სადებიუტო მატჩი თბილისში – 1963 წლის 31 მარტს ლენინგრადის „ზენიტთან“, რომელიც ჩვენების დიდი გამარჯვებით(4:0) დასრულდა.
მართალია, სლავას ბურთი არ გაუტანია, მაგრამ თამაშის ნამდვილ გმირად დსწორედ იგი მოგვევლინა. პრაქტიკულად, მას არც ერთხელ არ დაუკარგავს ბურთი! მოხდენილი და მოუხელთებელი გასვლები მარჯვენა ფლანგიდან მთავრდებოდა იდეალური რბილი გადაცემით მოწინააღმდეგის საჯარიმოში. ოთხივე გოლი მისი პასებით იქნა გატანილი.
თამაშის შემდეგ აღფრთოვანებულმა გულშემატკივარმა ოვაციით გააცილეს ფეხბურთელი, როდესაც იგი, გახარებული და ხელებშემართული გასახდელისკენ მიემართებოდა.
კარგადაა ცნობილი სლავა მეტრეველის სპორტული ბიოგრაფია, რომლის ერთ-ერთი კულმინაციური პუნქტია თბილისის „დინამოს“ პირველი ჩემპიონობის წელი(1964). რამდენი საფეხბურთო შედეგი აჩუქა იმ წელს სლავამ და მისმა ამხანაგებმა – შოთა იამანიძემ, მიხეილ მესხმა, ვლადიმერ ბარქაიამ, ილია დათუნაიშვილმა!
გახსოვთ, ლევ იაშინის კარში გატანილი ბურთი – 12 სექტემბერს(2:1)? ეს ხომ ნამდვილი საფეხბურთო დელიკატესი იყო! ფინტების კასკადის ჩატარების შემდეგ იხეილ მესხმა იდეალური პასით შესანიშნავ პოზიციაზე გაიყვანა სლავა, რომელმაც იაშინი შემხვედრ მოძრაობაზე „დაიჭირა“ და დინჯად გააგორა ბურთი კარის შორეულ კუთხეში.
ჭეშმარიტად არტისტული კომბინაცია იყო, რომელმაც უნებურად, სლავასა და მიშას დიდი წინამორბედები – ბორის პაიჭაძე და გაიოზ ჯეჯელავა გაგვახსენა.
ცნობილია გამოჩენილი მწვრთნელის ელენიო ერერას სიტყვები, რომ საბჭოთა კავშირის ნაკრებში(1960 წლის გაზაფხულზე) მას განსაკუთრებით მოეწონა „ფართული ფრთები“ – მესხი და მეტრეველი.
„ბედნიერი ვიქნები, გუნდში თუ ასეთი ფეხბურთელები მეყოლება. მიკვირს, როგორ არ წაიყვანეს ის ინგლისში მსოფლიო ჩემპიონატზე, ხოლო მეტრეველი კი თამაშში რატომ შემოუშვეს ბოლოსკენ,“-ელენიო ერერა, მილანის „ინტერნაციონალეს“ მთავარი მწვრთნელი.
