დათუნაიშვილი: “წლების განმავლობაში უკან მიდიოდა საქმე და უცებ უკეთესობისკენ ვერ შეიცვლებოდა”

ეროვნული ლიგის 22-ე ტურში “სამტრედია” თბილისურ “დინამოს” დაუპირისპირდება. იმერლების გამარჯვების შემთხვევაში, კლუბებს შორის სხვაობა ოთხ ქულამდე შემცირდება.

Eliga.Ge “სამტრედიელთა” კაპიტანს, გიორგი დათუნაიშვილს აღნიშნულ მატჩზე და სხვა თემებზე ესაუბრა.

– ცხრილიდან გამომდინარე, თუ დინამოს მოუგებთ, სამეულში ბრძოლა კიდევ უფრო დაიძაბება…

– ამ შემთხვევაში დინამოსთან ჩამორჩენა მხოლოდ 4 ქულა გახდება. თუმცა ყველამ ვიცით, რომ მოგება იოლი არ იქნება. დინამო ნიჭიერი ახალგაზრდებით დაკომპლექტებული გუნდია, ხოლო გიორგი ჩაკვეტაძისნაირი ტალანტი კარგა ხანია, ჩვენს ჩემპიონატში არ გამოჩენილა.

– წინა წრის მატჩი, როცა თბილისში 2:3 წააგეთ, ბევრი გულშემატკივრის აზრით, საუკეთესო იყო მიმდინარე სეზონში…

– დიახ, მართლა კარგი თამაში იყო და ვეცდებით, ამჯერად მოგებით დავასრულოთ.

– დინამოს კარში საკმაოდ ხშირად გაგაქვთ გოლი. ეს იმიტომ, რომ დინამოა და მის წინააღმდეგ უფრო მოტივირებული ხართ?

–  ასე ვერ ვიტყოდი, ყველასთან მოტივირებული გავდივარ მოედანზე. დინამოს კარში კი რატომღაც მართლაც ხშირად გამქონდა. ვიტ ჯორჯიაში თამაშისას ოთხჯერ თუ ხუთჯერ გავუტანე, მათ შორის, თასის ფინალში და სუპერთასზეც. ტორპედოშიც რომ ვიყავი, მაშინაც გადამწყვეტი გოლი შევაგდე. ასევე, ჩიხურაში თამაშისას თასის ფინალში. წინა წრეშიც გავუტანე, სტუმრად თბილისში… ისე, დინამოს სტადიონზე უფრო ხშირად გამაქვს.

– დინამოს ახალგაზრდები ახსენეთ. სამტრედიას რამდენად ნიჭიერი ახალგაზრდები ჰყავს?

– ჩვენს გუნდშიც არიან იმედისმომცემი ახალგაზრდები. ბურკაძე, ხაბეიშვილი, ნინუა – ხანდახან უწევთ თამაში ეროვნულ ლიგაში. მათ ხელშეწყობა სჭირდებათ, რათა განვითარდნენ. 

– ჩემპიონატის ფორმატზეც გკითხავთ. რამდენად დადებითად აისახა ლიგაზე ათი გუნდის ოთხ წრედ თამაში?

– დაძაბული თამაშებია. მხოლოდ შუქურა ჩამორჩა, თორემ სხვა გუნდების დაპირისპირებებს რომ გადავხედოთ, ფავორიტ-აუტსაიდერის წინასწარ გარკვევა ურთულესი საქმეა. წინა ტურშიც ასე მოხდა: ტორპედომ კოლხეთს ვერ მოუგო. 16 გუნდი უმაღლეს ლიგაში მართლაც ბევრი იყო, კარგად მახსოვს, ზოგიერთ კლუბს გზის ფულიც კი არ ჰქონდა. ათგუნდიანი უკეთესია, დაძაბული თამაშებია. კარგია, რომ ჩემპიონატიც შუქდება. მაგრამ ამ ყველაფერს სათამაშო დონეზე ჯერ არ უმოქმედია.

– კითხვა თავისთავად დაიბადა – რატომ?

– ვფიქრობ, წლების განმავლობაში უკან-უკან მიდიოდა საქმე და ეს ყველაფერი ერთ და ორ წელიწადში ვერ შეიცვლებოდა. უბრალოდ, წარმოუდგენელია, ამას უცებ ემოქმედა. ყარაბახს, ვისთანაც მწარედ წავაგეთ, 50 მილიონი დოლარი წლიური ბიუჯეტი აქვს. ეს თითქმის  ნახევარია იმ თანხისა, რაც ქართული ფეხბურთის განვითრეების პროგრამას 5 წლის განმავლობაში უნდა მოხმარდეს.

წლების განმავლობაში ინგრეოდა სტადიონები, უარესდებოდა ინფრასტრუქტურა… ჩემპიონატში ამდენი ხელოვნური მოედანი, თანაც, უხარისხოები. ამიტომაცაა, რომ იმატა ტრავმებმა, ხშირია ჯანმრთელობის პრობლემები. ყარაბახთან ჩემპიონთა ლიგის საკვალიფიკაციო თამაშის წინ, ბაქოში მინდორი მორწყეს და ბიჭები ერთმანეთს ვეკითხებოდით – ბოლოს როდის ვითამაშეთ ასეთ მოედანზე? თითქოს დეტალებია, მაგრამ სამწუხაროდ, ასეთი დეტალები ბევრია და ეს მოქმედებს ჩემპიონატზეც. თვითონ კლუბებმაც უნდა მოინდომონ. როგორ მოვა კერძო ინვესტორი, თუ მას არაფერი დაახვედრე? მხოლოდ სახელს ხომ არ იყიდის? ინფრასტრუქტურასაც და ბავშთა ფეხბურთსაც დიდი ყურადღება სჭირდება. ასე თუ დავძლევთ კრიზისს…