არჩილ ბერიძის ვრცელი ინტერვიუ, თუ რა ხდება ბათუმის “დინამოში”
რუსულმა სპორტულმა ვებ-გვერდმა Championat-მა “დინამო ბათუმის” პრეზიდენტთან, არჩილ ბერიძესთან ინტერვიუ ჩაწერა.
– კვარაცხელია “დინამოში” მამუკა ჯუღელთან თქვენი მეგობრობის გამო მოხვდა?
— სხვადასხვა ფაქტორმა ითამაშა თავისი როლი. ფეხბურთელსაც სურდა ჩვენთან.
– როგორ შეხვდა ამას “რუბინის” გენ.დირექტორი საიმანოვი?
– ასეთ დეტალებზე არაფერი ვიცი. ყველაფერი აგენტის მეშვეობით გადაწყდა
– ბევრი საუბარია, რომ ბათუმი შეიძლება იქცეს ტრამპლინად “ნაპოლიში”, “არსენალში” ან “მილანში” გადასასვლელად
– დღეს კვარაცხელია “დინამოს” მოთამაშეა. ვფიქრობთ, როგორ გამოავლინოს თავის სრულად აქ.
– ცდილობთ მის შენარჩუნებას?
– რა თქმა უნდა, მაგრამ გვესმის, რომ ეს მარტივი არაა
– ვინ იხდის მის ხელფასს?
– ჩვენი კლუბი, სრულად.
– მისი გაყიდვიდან “რუბინს” ერგება რამე?
– ეს კითხვაც მამუკას ეკუთვნის.
– ზურიკო დავითაშვილი მალე გახდება თქვენი ფეხბურთელი?
– ვიმედოვნებ, რომ ასე იქნება
– რატომ არ თამაშობს ჯანო ანანიძე?
– ჯანომ თურქეთში კოვიდი გადაიტანა, შემდეგ რაღაც პრობლემები ჰქონდა, თუმცა ახლა კარგადაა.
– კვარაცხელია ტრანსფერის შემდეგ თქვენი გუნდის ღირებულება 24 მილიონი ევროა. პოსტსაბჭოთა სივრცეში მხოლოდ რუსული კლუბები, “შახტარი” და კიევის “დინამო” არიან წინ. ეს თქვენ ეგოს მაღლა წევს?
– საქმე ამაში არ არის, თუმცა ეს ჩვენი ამბიციების მაჩვენებელია. ჩვენ აუცილებლად გვსურს ევროტურნირებზე მოხვედრა. თუ ჩემპიონთა ლიგა არა, ევროპა ლიგაზე აუცილებლად.
– როგორია კლუბის ბიუჯეტი?
– ეს საიდუმლოა.
– საუბარია, თქვენ სახელმწიფოს მიერ მოცემულ ლარზე ხუთს ზემოდან ამატებთ. ასეა?
– დაახლოებით, 4-5.
– ქართული ბიზნესი დიდი სიხარულით ხარჯავს ფულს ფეხბურთში?
– ბათუმი, ეს სულ სხვა შემთხვევაა. თქვენ ხედავთ, რა ხდება სტადიონზე.
– აჭარის მთავრობა გეხმარებათ?
– იქ “დინამოს” ძველი გულშემატკივრები არიან, რომლებიც, რა თქმა უნდა, განზე არ დგებიან.
– რამდენი მაყურებელი შეგმატათ ხვიჩამ?
– ვფიქრობ, 30 პროცენტი. რაოდენობრივად და ემოციურად.
– წავიკითხე თქვენი რამდენიმე ინტერვიუ. როგორც ჩანს, საფეხბურთო მოედანზე თავს უკვე თავდაჯერებულად გრძნობთ?
– მე ფეხბურთში ახალი არ ვარ. 16 წლამდე ვითამაშე, ჩვენი სამშენებლო კომპანია ბევრ კლუბს უჭერდა მხარს. ფეხბურთით ვცხოვრობ. 35 წელია “მილანის” გულშემატკივარი ვარ. ჩემ თავს პროფესიონალს არ ვეძახი, მაგრამ ვცდილობ, გარკვეული ნიუანსები შემოვიტანო. ევროპის სხვადასხვა ქვეყანაში ვიყავი. “აიაქსისა” და “ატლეტიკოს” ბაზებმა მაგრად გამაოცა. ჩვენ ჯერ კიდევ შორს ვართ.
– მიუხედავად ასეთი სტადიონისა და ბაზისა?
– გვჭირდება სრულყოფილი აკადემია და საფეხბურთო ვერტიკალის აშენება.
– ფეხბურთი საქართველოში ცოცხლობს?
– რა თქმა უნდა და ვითარდება.