ჟურნალისტი მერაბ მეტრეველი ბათუმის “დინამო” – “სლოვანის” მატჩს გამოეხმაურა.
“გუშინდელ თამაშზე:
გია გეგუჩაძემ თამაშის შემდეგ თქვა: „რესურსი და ძალები არ გვეყო, ჩვენი ძლიერი მხარე, ბურთის ფლობა დავკარგეთ და ამან დაღი დაასვა ბათუმის “დინამოს” თამაშს. ბოლოს შეხვედრა უფრო ჩვენს ნახევარზე მიმდინარეობდა, კონტრშეტევებზე ვთამაშობდით.“
ეს ნათქვამი ყველამ ისე გაიგო, რომ ესაა წაგების მთაავრი მიზეზი. თუმცა ამ აზრს არ ვეთანხმხები. რა თქმა უნდა, ეს ერთ-ერთი მიზეზია და ჩვენ ისევ რომ მოგვეხერხებინა უპირატესობის შენარჩუნება, მეტოქეს შეიძლება ის ორი მომენტიც არ შექმნოდა, მაგრამ უამრავი შემთხვევა გვახსენდება, როცა გატანილი გოლის მერე გუნდს მეტოქის ზეწოლისთვის ვერ გაუძლია და უპირატესობა დაუთმია, რადგან მეტოქეს ამ დროს, შენგან გასნხვავებით, სხვა არჩევანი არ აქვს და უკანსკნელი ძალებით გიტევს, მაგრამ ბევრი შემთხვევა გახსენდებათ, ასეთ დროს 10 წუთში ორი გოლი გასულიყოს? (მე არ ვამბობ, რომ არასდროს მომხდარა. ის კი არა, ორ წუთშიც გასულა ორი გოლი, მაგალითად 1999 წლის ჩემპიონთა თასის ფინალიც კმარა, მაგრამ ასეთი შემთხვევები გამონაკლისა). გატანილი გოლის მერე დაცვაში გადასული გუნდები ზოგჯერ მთელი თამაში ძლებენ და გოლს არ უშვებენ და ჩვენ 10 წუთში ორი გავუშვით – ერთი რეკოშეტით და მეორე მეკარის ბავშური შეცდომით, როგორ შეცდომასაც ლაზარე კუპატაძე ალბათ ბავშვობაშიც არ უშვებდა. შესაბამისად წაგების ერთ-ერთ მიზეზად მე უიღბლობას დავასახელებდი. უბრალოდ ფორტუნამ ზურგი გვაქცია.
თუმცა იყო სხვა მიზეზებიც. დავიწყოთ მსაჯით. მსაჯზე გადაბრალება ცუდ ტონად ითვლება და ეს სწორიცაა, მაგრამ გუშინ ორი ასპროცენტიანი პენალტი არ დაგვიდეს. მე არ ვამბობ, რომ მსაჯი შეგნებულად გვმტრობდა. შეიძლება ეს შეცდომა იყო, მაგრამ VAR-ი რომ ყოფილიყო, ხომ ორივე პენალტი იქნებოდა? ესეც ორი დაკარგული ასპროცენტიანი მომენტი.
გავაგრძელოთ დაკარგული მომენტების ჩამოთვლა: ფლამარიონმა პირველი ტაიმის ბოლოს ისეთი „ღორობა“ ჩაიდინა, ეზოში რომ არ იზამს არავინ. იმ მომენტში ზურიკო დავითვიშვილისთვის რომ მიეცა პასი, კიდევ ერთი ასპროცენტიანი მომენტი გვექნებოდა. იმედია, უბრალოდ ვერ დაინახა, თუმცა არც ესაა შეღავათი. ასეთ დროს თავს რომ არ აწევ, ეს შენზე კარგად არ მეტყველებს. მამუჩაშვილმა კი რამდენიმე მეტრიდან ისეთი ბურთი ააცილა, რომელზეც იტყვიან, აცილება უფრო რთული იყო, ვიდრე გატანაო. ეს კიდევ ორი გაშვებული ასპორცენტიანი მომენტი. არაფერს ვამბობ ჯიღაურის მომენტზე. ნუ იქ ერთი შეხებით ურტყამდა და შეიძლება უფრო მივუტევოთ შეცდომა.
მესმის, რომ თამაშში ყველა ასპროცენტიან მოემენტს გოლად ვერ აქცევ, ზოგჯერ მსაჯიც შეცდება, მაგრამ ამ ხუთი მომეტიდან ერთიც რომ გოლით დასრულებულიყო, ხომ ხვდებით, რომ სულ სხვა ვითარება იქნებოდა? და ორი რომ დასრულებულიყო?
იმათიც მესმის, ვინც იტყვის, რა აზრი აქვს იმაზე ლაპარაკს, რაც არ მოხდაო, მაგრამ მატჩის შესაფასებლად და გუნდის თამაშის შესაფასებლად ეს აუცილებელია. შესაბამისად წაგების მიზეზიც ბევრი გამოგვივა და არა ერთი: 1) ის რაც გეგუჩაძემ თქვა, 2) უიღბლობა, 3) მსაჯის შეგნებული, თუ შეუგნებელი სიბრმავე, 4) რამდენიმე ფეხბურთელის (და არა მხოლოდ ლაზარე კუპატაძის) ცუდი თამაში გადამწყვეტ მომენტში.
დასკვნის სახით ვიტყვი, რომ „სლოვანი“ რა თქმა უნდა კარგი გუნდია, ზოგადად შეიძლება ჩვენზე უკეთესიც, მაგრამ გუშინ მას ფორტუნაც და მსაჯიც ეხმარებოდა. ვაისის სიტყვებიც ნუ დაგვავიწყდება, „დინამო“ უკეთესი გუნდი იყოო და ეს არა იყო უბრალოდ კომპლიმენტისთვის ნათქვამი. ამიტომ ბათუმის „დინამოსთვის“ სასაყვედურო არაფერი მაქვს. მშვენიერი გუნიდია და თუ ასე გააგრძელებენ, წარმატებაც მოვა. იმისთვის რომ ფორტუნამ ერთხელაც შენც გაგიღიმოს, ბევრჯერ უნდა უნდა სცადო. თუ ბათუმი მინიმუმ დონეს შეინარჩუნებს, ეს დღეც დადგება და იმ ხალხს, ვინც ნაკრების, ან კლუბების ყოველი წაგების მერე ქართული ფეხბურთის გულშემატკივრებს დასცინის, ხმას ჩააკმენდინებს.
p.s. რაც ვნახე, ჩემი აზრით, რეხვიაშვილი საქარველოში ერთ-ერთი საუკეთესო მცველია და და გაუგებარია გეგუჩაძე მას ძირითადში რატომ არ ათამაშებს (ახლა კობახიძის წითელი ბარათის გამო მოხვდა ძირითადში), ან ნაკრებში რატომ არაა. ასევე ბოლო თამაშებიდიან გამომდინარე, მგონია, რომ ალთუნაშვილისნაირი საყრდენი, ართმევაც და შეტევის გამწვავებაც ერთნაირად კარგად რომ შეუძლია, ბევრი არ გვყავს და ნაკრებშიც მეტი შანსი უნდა მისცენ”, – დაწერა მეტრეველმა.
“დინამომ” კონფერენს ლიგაზე გადაინაცვლა.
