ოლიმპიადის დაწყებამდე ერთი თვით ადრე – რა ხდება რიოში?

სპორტის 28 სახეობა და 306 მედალი – ისტორიაში პირველად, ოლიმპიური თამაშები სამხრეთ ამერიკაში ჩატარდება.

რთულია იმის თქმა, უნდოდათ თუ არა ბრაზილიელებს ასეთი ძღვენის მიღება; ისეთი გრძნობა იქმნება, თითქოს ბრაზილიისათვის 2014 წლის მსოფლიო ჩემპიონატიც საკმარისი იყო, თითქოს ისევე როგორც მორალურად, ასევე ეკონომიკურად, ბრაზილიელები ჯერ არ გამოსულან “მუნდიალის შოკიდან”:

– ქვეყნის პრეზიდენტს იმპიჩმენტი გამოუცხადეს. ქვეყანაში აქტიურად მიმდინარეობს მიტინგები;

– პოლიცია ქვეყანაში წესრიგის დამყარებას კვლავ ვერ ახერხებს;

– ვარსკვლავებს ზიკას ვირუსი აშინებთ;

– გუანაბარას ტბიდან ნაგავი ჯერაც არ მოუშორებიათ. არადა, აქ ცურვის, ტრიატლონისა და ნაოსნობის შეჯიბრი უნდა გაიმართოს;

– რიო-დე-ჟანეიროს გუბერნატორს “ჩაფლავების ეშინია”. ის აღიარებს, რომ ქალაქს საკმარისი თანხა არ გააჩნია, რათა უსაფრთხოება სათანადოდ უზრუნველყოს;

– რიოში იმ ლაბორატორიის მშენებლობის პროცესი შეჩერდა, სადაც დოპინგ-ტესტები უნდა ჩატარდეს. დიდი ალბათობით თამაშების დაწყებისთვის არაფერი შეიცვლება;

– იაგუარი, რომელმაც ოლიმპიური ცეცხლის გადაცემის ცერემონიაში მიიღო მონაწილეობა, ცერემონიის დასრულების შემდეგ მოკლეს.


ესეც იგივე გუანაბარას ტბა, სადაც თებერვალში სრული ანტისანიტარია ყვაოდა. ახლა მდგომარეობა შედარებით გაუმჯობესდა, თუმცა მხოლოდ – შედარებით.

ჩვეულებრივი მგზავრები Madureira Park-ში – ფონზე ოლიმპიური თამაშების სიმბოლო მოჩანს.

ეს კი განახლებული ტრავმაი (VLT) გახლავთ, რომელიც პირობას იძლევა, რომ დღეში 300 000 ადამიანის გადაყვანას შეძლებს.

მომავლის მუზეუმი – ესპანელი არქიტექტორის, სანტიაგო კალატრავის მიერ შექმნილი საოცრება- რომელიც რიოს რაიონს ალამაზებს. ყურეში არსებული წყალი კი შენობაში ტემპერატურის რეგულაციას უზრუნველყოფს. ელექტროენერგიის მიღებისათვის კი შენობა მზის ენერგიას იყენებს. სიმაღლე – 18 მეტრი.

თუმცა, ოლიმპიადა – მხოლოდ სილამაზე და სიხარული არ არის, ოლიმპიადა ცრემლებსაც მოიცავს. მაგალითად, ეს გოგონა Mangueira-ს რაიონიდან გადაასახლეს. რიოს თამაშებს მისთვის ბედნიერება ნამდვილად არ მოუტანია.

ეს კი ვანესაა, ისიც უსახლკაროდ დარჩა, ახლა ქუჩაში ძინავს.

რიოს მთავარი სიმბოლო – ქრისტეს ქანდაკება.

ოლიმპიადასა და გზააბნეულ ტურნირებს ფაველებიც ელოდებიან.

ეს ფოტო დაახლოებით ერთი წლის წინ არის გადაღებული. ბავშვები ველოსიპედით სეირნობენ სახლის ნანგრევების კვალდაკვალ – სულ რაღაც 750 მეტრის მოშორებით კი “მარაკანას” სტადიონია.

ადგილი – იგივეა. ადგილი, სადაც ცხოვრება ჩქეფს. ადგილი, სადაც არც ფულია და არც შესაძლებლობები.

93 წლის ბებიას ჯერ კიდევ აქვს იმედი, რომ უკეთეს პირობებში შეძლებს ცხოვრებას.

>კოპაკაპანაზე ყოველთვის მუშაობენ.

ეს კი ისეთი რიოა, როგორსაც ტელევიზორიდან ვხედავთ.

ღარიბი მეტია. ბავშვების მიერ გაკეთებული წარწერა კედელზე: “დარჩენა მინდა ! ერთად ვიბრძოლოთ.”

ესენი ბარას რაიონის მცხოვრებები არიან, სადაც ოლიმპიადა აიღებს სტარტს (და ჩატარდება ბევრი შეჯიბრი – ველოსპორტში, ჩოგბურთში, ბალახის ჰოკეიში და ა.შ.).

ბავშვებს უნდათ დაიჯერონ, რომ გუანაბარას ტბა გასუფთავდება და ნაგავსაყრელი აღარ იქნება.

პალმები, სანაპირო, მზე …

ახალგაზრდები მოლოდინში ..