დღეს თბილისის “დინამო”—”ლივერპულის” ჩვენთვის სახელოვანი მატჩიდან 35 წელი გავიდა.
1979-1980 წლების ჩემპიონთა თასის გათამაშების მეთექვსმეტედფინალში “დინამოს” მეტოქედ ევროპის ერთ-ერთი საუკეთესო (თუ არა საუკეთესო) გუნდი — “ლივერპული” ერგო. თბილისელებს მანამდეც მრავალჯერ მიუღიათ მონაწილეობა ევროპულ ტურნირებში, მაგრამ საკმაოდ უშედეგოდ, თუმცა ცალკეულ მატჩებში სამუდამოდ დასამახსოვრებელი გამარჯვებები მოვიპოვეთ. ერთ-ერთი მათგანი იყო ჩვენი “ლივერპულთან” დაპირისპირებაც.
ქართველი ქომაგი თავიდანვე მოუთმენლად ელოდა “ლივერპულთან” შეხვედრას. აბა, რა იქნებოდა, თბილისში ევროპის საუკეთესო ფეხბურთელები ჩამოდიოდნენ. პირველი შეხვედრა 1979 წლის 19 სექტემბერს “ენფილდ როუდზე” მერსისაიდელთა გამარჯვებით, ანგარიშით 2:1 დასრულდა. მაშინ გოლები ასეთი თანმიმდევრობით გავიდა: მატჩის 30 წუთზე ჯონსონმა გახსნა ანგარიში, ჩივაძემ 37-ე წუთზე სხვაობა აღადგინა, ხოლო 45-ე წუთზე კეისმა მატჩის საბოლოო წერტილი დასვა. განმეორებით მატჩს კი უკვე 3 ოქტომბერს “დინამოს” სტადიონი მასპინძლობდა. თამაშზე ტევა რომ არ იქნებოდა, ეს თავიდანვე ცხადი იყო. თბილისელი ქომაგები (და არამხოლოდ თბილისელი) ამ მატჩისთვის რამდენიმე დღით ადრე ემზადებოდნენ.
“დინამო”—”ლივერპულის” მატჩამდე თბილისელმა გულშემატკივრებმა დილის 4 საათზე იმ სასტუმროსთან, სადაც მერსისაიდელები იმყოფებოდნენ, მსვლელობა მოაწყვეს “დინამო”, “დინამოს” ძახილით და ინგლისელებს ნორმალურად ძილის საშუალება არ მისცეს, რითაც მერე “ლივერპულის” ფეხბურთელები იმ მარცხის გამართლებას ცდილობდნენ.
მატჩის შესახებ საუბარს სჯობს ქვემოთ მოცემულ ვიდეოს მიადევნოთ თვალყური. უბრალოდ გეტყვით იმას, რომ თბილისის “დინამოს” ყველა დროის უძლიერესი “ლივერპული” ჰყავს განადგურებული. მთავარი მარტო ანგარიში როდი იყო, თბილისელებმა გულშემატკივები მოხიბლეს მძლავრი და მაღალტექნიკური თამაშით, ბრძოლის წარმართვის დიდი კულტურით. მერსისაიდელებს მსაჯის მიმართ უკმაყოფილება არ დაუმალავთ, თუმცა იმ დღეს თბილისის “დინამომ” თავისი თამაშითა და ფეხბურთის ტრადიციების სრული დაცვით მეტოქეს შანსი არ დაუტოვა.
1979 წლის 3 ოქტომბერი. თბილისი. “დინამოს” სტადიონი. 90 000 მაყურებელი
უეფას ჩემპიონთა თასის მატჩი
თბილისის “დინამო” — “ლივერპული” 3:0 (0:0)
“დინამო”: გაბელია, გ.მაჩაიძე, ჩივაძე, ხინჩაგაშვილი, ჭილაია, დარასელია, მ.მაჩაიძე, ქორიძე, გუცაევი, შენგელია, ყიფიანი.
მთავარი მწვთნელი: ნოდარ ახალკაცი.
“ლივერპული”: კლემენსი, ნილი, კენედი, ტომპსონი, ჰანსენი, ირვინი, დალგლიში, კეისი (ფეარკლაფი 77′), ჯონსონი, მაკდერმოტი, სუნესი.
მთავარი მწვთნელი: ბობ პეისლი.
გოლები: გუცაევი 57′, შენგელია 75′, ჩივაძე 81′(პენ).
მსაჯი: ჰ. ალდინგერი (გფრ).
საინტერესოა, რას წერდა ბრიტანული პრესა მატჩის შემდგომ:
Daily Mirror: “ლივერპული” გამარჯვებისთვის იბრძოდა, როგორც ეს ჩემპიონს შეჰფერის, მაგრამ დამარცხდა უძლიერესთან…”
Daily Telegraph: “მიუხედავად იმისა, რომ “ლივერპულელები” მთელი მატჩის განმავლობაში მონდომებით ცდილობდნენ ქართველი ფეხბურთელების იერიშების შეჩერებას, ისინი იძულებულნი გახდნენ დაეთმოთ მეტოქისათვის, რომელიც მათ სჯობდა ტექნიკით…”
Daily Mal: “ცეცხლი მეტისმეტად ძლიერი აღმოჩნდა… “ლივერპული” ცდლობდა, მისთვის ჩვეული სტლით ეთამაშა, მაგრამ იგი გაანადგურეს ფეხბურთელებმა, რომლებიც საუცხოოდ თამაშობდნენ, განსაკუთრებით მეორე ნახევარში”.