ჭდე: ტომაშ როსიცკი

არსენ ვენგერის ლონდონის „არსენალში“ მოღავაწეობის პერიოდში ლონდონურ კლუბს არაერთი უაიღბლო ტრანსფერო განუხორციელებია. მათ შორის განსაკუთრებულად ხუთის გამოყოფა შეიძლება.

5. ხოსე ანტონიო რეიესი

2004 წელს „არსენალმა“ „სევილიადან“ სწრაფი და ტექნიკური ესპანელი მოთამაშე დაიმატა. მის სანაცვლოდ „მეთოფეებმა“ 25 მილიონი ფუნტი გადაიხადეს. ასეთმა ფასმა რეიესისგან მომენტალურად ის ფეხბურთელი ჩამოაყალიბა, რომელიც გუნდის ერთ-ერთ ლიდერად უნდა ქცეულიყო და ყოველი მატჩის ბედი გადაეწყვეტა.

ეპიზოდურად რეიესი მსოფლიო ფეხბურთის ვარკსვლავს მართლა ჰგავდა. უკვე რამდნეიმე შეხვედრის შემდეგ ნათელი გახდა, რომ ინგლისის პრემიერლიგის სირთულის მიხუედავად, ამ ბიჭს ყველაფრის გაკეთაბა შეეძლო: გოლების გატანა, პასების გაკეთება, მცველების ნოკაუტში დატოვება. ეს „არსენალის“ კომბინაციურ ფეხბურთს ძალიან კარგად უხდებოდა. სამწუხაროდ, დრომ აჩვენა, რომ ფსიქოლოგიური და ფიზიკური თვალსაზრისით, ხოსე ანტონიო ინგლისისთვის მზად არ იყო.

„რეიესის წინააღმდეგ თამაშისას ყოველთვის განსაკუთრებულად ყურადღებიანი ვიყავი. ფეხში რამდენიმე ვარდნის შემდეგ იგი მერიდებოდა. ვფიქრობ, ვენგერმა იგი სწორედ ამიტომ გაუშვა. კრიშტიანუ რონალდუს ინგლისში უფრო ხშირად აქცევდნენ, მაგრამ იგი ყველანაირ ტკივილს უძლებდა და ვარსკვლავად ამიტომაც ჩამოყალივდა. რეიერი, უბრალოდ, მსუბუქი სათამაშო აღმოჩნდა“, – იხსენებს გარი ნევილი.

„არსენალის“ შემადგენლობაში 69 მატჩში რეიესმა 16 გოლი გაიტანა. ერთ მარტჩში მან ოთხი საგოლე გადაცემა მიითვალა, თუმცა მის ტრანსფერს ლონდონური კლუბისთვის დადებითს ნამდვილად ვერასდროს ვუწოდებთ. არადა, მას უმაღლესი დონის შემსრულებლად ჩამოყალიბების უნარი ნამდვილად გააჩნდა.

4. ანდრეი არშავინი

„Trust in me, trust in Arsenal!“ – სასაცილო აქცენტით ამბობდა 2009 წელს ბედნიერი არშავინი. რუსეთის მთავარი ვარსკვლავი „არსენალში“ 2008 წლის ევროპის ჩემპიონატზე კარგი თამაშის წყალობით აღმოჩნდა. ასეთი მოთამაშისთვის ლონდონელებს 15 მილიონი ფუნტი არ დაენანათ. მაშინ, ვენგერის თქმით, მის გუნდს სწორედ ასეთი ფეხბურთელი აკლდა. ალბათ, ფეხბურთის ფრანგმა სპეციალისტმა მაშინ ანდრეის ხასიათის შესახებ ბევრი რამ არ იცოდა.

იმ შემთხვევაში, თუ არშავინი „არსენალში“ ყოველთვის ისე ითამაშებდა, როგორც სადებიუტო სეზონში, იგი დიდ წარმატებას მიღწევდა. თავისი მოტივაცია მან სწორედ პრემიერლიგაში სადებიუტო სეზონში დაამტკიცა. მოედანზე ის ყველაფერს აკეთებდა, რისი გაკეთებაც სურდა. და საქმე არამხოლოდ „ლივერპულთან“ შესრულებულ პოკერშია, იგი სხვა შეხვედრებშიც გამოირჩეოდა. მისთვისვე სამწუხაროდ, წარმატებული სერია დიდ ხანს არ გაგრძელებულა.

შესაძლოა, ეს ყველაფერი მას ეყო კიდეც. 500 პროცენტით მოედანზე დახარჯვა და ძირითად შემადგენლობაში მოსახვედრად ბრძოლა მას დიდად არ სურდა. ბოლოს საქმე იქამდე მივიდა, რომ „მეთოფეთა“ ფანები მას სტვენით აცილებდნენ.

მალევე ვენგერიც მიხვდა, რომ „ძველ არშავინს“ ვერასდროს იხილავდა. ამიტომაც რუსს მშობლიურ „ზენიტში“ დაბრუნება მოუწია.

3. ტომაშ როსიცკი

2006 წელს „პატარა მოცარტის“ დამატება მსოფლიოს წამყვან ორკესტრებს სურდათ. „რეალი“, „ბაიერნი“, „ინტერი“, „იუვენტუსი“ – როსიცკის შეძენის მსურველთა შორის ეს კლუბებიც სახელდებოდნენ. საბოლოოდ, მათ „არსენალმა“ აჯობა, რაშიც თავისი წვლილი ვენგერმაც შეიტანა.

ჩეხი პლეიმეიკერი „არსენალს“ ნამდვილად უხდებოდა. კრეატივი, კომბინაციების შექმნის უნარი, მოულოდნელი გადაწყვეტილებები და განუმეორებელი პასები – ეს ის თვისებებია, რომელიც ჩეხს მაშინ ნამდვილად არ აკლდა.

თუმცა, ხშირმა ტრავმებმა და არასტაბილურობამ როსიცკის ლონდონური კლუბის ლიდერად ჩამოყალიბებაში ხელი შეუშალეს. ამის მიხუედავად, მის ნიჭში ეჭვი არავის გვეპარება.

„არსენალში“ როსიცკი თითქმის 9 წლის განმავლობაშია – რა თქმა უნდა, ისინი მან ჩააგდო. მას კარგი გამოსვლები, ლამაზი გოლები და არაჩვეულებრივი პასები მართლაც ჰქონია. მაგრამ, რთულია გუნდის ლიდერად ყოფნა, როდესაც 687 დღის განმავლობაში ლაზარეთში იმყოფები.

2. ჟერვინიო

ჯერ კიდევ 2009 წელს არსენ ვენგერს ამ კრეატიული კოტ-დივუარელის დამატება სურდა, თუმცა ეს ტრანსფერი მაშინ ვერ შედგა. სამაგიეროდ, ორ წელიწადში ფრანგმა „ლილის“ ფეხბურთელის გადასვლავ მიაღწია – „მეთოფეებმა“ მის სანაცვლოდ 11 მილიონი ფუნტი გადაიხადეს.

„ის უნიკალურია და შეტევის ნებისმიერ პოზიციაზე თამაში შეუძლია. ბურთის გარეშე ჟერვინიო ჩინებულად გადაადგილდება. დარწმუნებული ვარ, ის „არსენალს“ გააძლიერებს. ჟერვინიო თეო უოლკოტს მაგონებს“, – თვლიდა ვენგერი.

ძნელი სათქმელია, რამდენად გააძლიერა ამ მოთამაშემ ლონდონური კლუბი. პირველივე მატჩში მან მთავარ პროვოკატორთან ჯოუი ბარტონთან შელაპარაკებისთვის წითელი ბარათი მიიღო. მომავალში გაირკვა, რომ „არსენალში“ მას არამხოლოდ ცუდი დებიუტი, არამედ მთლიანი კარიერა ვერ გამოუვიდა. ჟერვინიოს აქტიურობასთან პრეტენზიები არავის უნდა ჰქონოდა, მაგრამ ორ სეზონში 9 გოლი და 13 საგოლე გადაცემა ასეთი მოთამაშისთვის ძალიან ცოტაა.

ჟერვინიოსთვის საბედნიეროდ, მისი ნიჭის სწორად გამოყენება „რომას“ თავკაცმა რუდი გარსიამ შეძლო.

1. ოლივიე ჟირუ

ალბათ, ჟირუ დღევანდელი „არსენალოის“ ყველაზე არასტაბილური ფეხბურთელია. რეიესთან და არშავინთან შედაბით, მისგან ბევრს არ ელოდნენ. პირიქით, ამ ტრანსფერისთვის ვენგერს ბევრს აკრიტიკებდნენ.

კავანი, ფალკაო, ლევანდოვსკი, მანჯუკიჩი, იბრაჰიმოვიჩი – 2012 წელს „არსენალს“ ამ ფორვარდებს აკავშირებდნენ, მაგრამ, საბოლოოდ, ინგლისის დედაქალაქში „მონპელიეს“ თავდამსხმელი ჩავიდა.

თითქმის სამ სეზონში მან დიდი იმედი ვერ გაამართლა. 87 შეხვედრაში მისი მონაგარი 37 გოლს შეადგენს. ვენგერი მას ხშირად ენდობა, მაგრამ თავის შანსებს ის ვერ იყენებს.

ერთადერთი, რაშიც ჟირუ წარმატებულია, ის არის, რომ ცოტა ხნის წინ იგი ინგლისის პრემიერლიგის ყველაზე სექსუალურ ფეხბურთელად დასახელდა.

როგორც ინგლისში ფიქრობენ, ჟირუს, რა თქმა უნდა, თავისი დადებითი სათამაშო მხარეები აქვს, მაგრამ თუ „არსენალი“ მისი დონის მოთამაშეების დამატებას გააგრძელებს, ჩემპიონობისთვის კიდეც მრავალი წლის განმავლობაში ვერ იბრძოლებს.