რამდენიმე დღის წინ ქართველი გულშემატკივრებისთვის აქტუალური საკითხი გაირკვა – საქართველოს ფეხბურთის ფედერაციამ ქვეყნის ეროვნული ნაკრების მწვრთნელი ოფიციალურად წარადგინა. 2015 წლიდან ქვეყნის მთავარ გუნდს კახაბერ ცხადაძე გაწვრთნის.
46 წლის სპეციალისტის ნაკრების თავკაცის პოსტზე დანიშნივნის შესახებ აქამდე ბევრი საუბარი იყო. საბოლოოდ, ჭორები რეალობად იქცა.
რუსთავის „მეტალურგი“, თბილისის „დინამო“ (შემდგომ „იბერია“), შვედური გიფ-ი, მოსკოვის „სპარტაკი“, მოსკოვის „დინამო“, „აინტრახტი“, „ალანია“, „მანჩესტერ სიტი“, თბილისის „ლოკომოტივი“, მახაჭყალის „ანჟი“ – ეს ის კლუბებია, რომლებშიც ცხადაძეს ფეხბურთელობის პერიოდში უთამაშია. ფეხბურთელის რანგში ცხადაძე 1990 და 1991 წლებში საქართველოს ჩემპიონი გახდა. 1992 წელს კახამ „სპარტაკის“ რიგებში რუსეთის ჩემპიონატი მოიგო, შემდეგ წელს კი, უკვე მოსკოვის „დინამოში“ ბრინჯაოს მედლის მფლობელიც გახდა და ცნობილი გამოცემის, „სპორტ-ექსპერსის“ ვერსიით, წლის საუკეთესო მარცხენა მცველად სახელდება.
ასაკის მიუხედავად, ცხადაძე თანამედროვე ქართველ მწვრთნელთა შორის გამოირჩევა. მისი პირველი გუნდი თბილისის „ლოკომოტივი“ იყო, რომელსაც იგი 2001-2002 წლებში თავკაცობდა. აღსანიშნავია, რომ ამ პერიოდში იგი გუნდის მოთამაშე მწვრთნელი იყო. მხოლოდ სამწვრთნელო საქმიანობით იგი 2004 წელს დაკავდა და წარმატებას მომენტალურად მიაღწია. 2005-2006 წლების სეზონში თბილისის „დინამო“ მისი თავკაცობით ქვეყნის ჩემპიონი გახდა. მაშინვე ცხადაძე პირველ სკანდალში მოექცა. 2006 წლის სექტემბერში, ჩემპიონატის მეოტე ტურში დისციპლინის დაღვევისთვის, ახალგაზრდა ტრიუმფატორმა ხუთმატჩიანი დისკვალიფიკაცია მიიღო, შემდგომ კი, საქართველოს ფეხბურთს ფედერაციის სადიციპლინო და ტექნიკური კომიტეტის გადაწყვეტილებით, ბატონ კახას მუშაობა 2007 წლის 31 მაისამდე აეკრძალა. აღსანიშნავია, რომ აქამდე ცხადაძემ ასევე თავშეუკავებლობის გამო ხუთმატჩიანი დისკვალიფიკაცია ჰქონდა. გარდა ამისა, უკვე ბოლნისის „სიონში“ მუშაობის პერიოდში ემოციურ სპეციალისტს „ბაქოს“ მთავარ მწვრთნელთან ბეიუკა გაჯიევთან უეფა-ს ჩემპიონთა ლიგის პირველი შესარჩევი ეტაპის მატჩში შელაპარაკება მოუვიდა, რის გამოც განმეორებით შეხვედრას მან ტრიბუნიდან უყურა.
დისკვალიფიკაციის შემდეგ „სიონმა“ ცხადაძის ადმინსიტრაციულ სამუშაოზე დატოვება გადაწყვიტა. სხვათაშორის, ცხადაძის თავკაცობით ბოლნისური კლუბი 2006 წელს საქართველოს ჩემპიონი გახდა.
2008 წელს ქართველი სპეციალისტის აზერბაიჯანული ცხოვრებაც დაიწყო. მაშინ იგი ბაქოს „სტანდარტს“ ჩაუდგა სათავეში და კლუბს აზერბაიჯანის ჩემპიონატის მეორე წრიდან თავკაცობდა. ერთ წელიწადში კახა ბაქოს „ინტერის“ მთავარ მწვრთნელად დანიშნეს, რომელშიც იგი დღემდე მუშაობს. აზერბაიჯანის ერთ-ერთ წამყვან გუნდთან მუშაობის პერიოდში საქართველოს ნაკრების ახალი თავკაცი ქვეყნის ჩემპიონი გახდა – წარმატებას ბაქოელებმა 2009/2010 წლების სეზონში მიაღწიეს.
ჯამში, რა თქმა უნდა, ცხადაძის მიერ მიღწეული შედეგები მის საფეხბურთო ცოდნას ხაზს უსვამენ – მწვრთნელის სახით სადებიუტო სეზონში ჩემპიონატის მოგება, თუნდაც, თბილისის „დინამოსთან“, ადვილი საქმე არაა, თანაც, ამას ბოლნისის „სიონთან“ ერთ წელიწაში მოგებილ ჩემპიონატიც მივუმატოთ.
თანამედროვე ქართველ მწვრთნელებს შორის ცხადაძე ერთ-ერთი ის მწვრთნელია, რომელსაც, შესაძლოა, ფეხბურთელებთან კავშირი არ გაუჭირდეს. ყოველ შემთხვევაში, ამ ვარაუდის გამოთქმა თუნდაც მისი ასაკიდან გამომდინარე შეიძლება, რადგან ახაგაზრდა, მაგრამ გამოცდილ სპეციალისტს, წესითა და რიგით, ფეხბურთელებთან კომუნიკაცია არ უნდა გაუჭირდეს. არის იმის ალბათობაც, რომ ნაკრებში ის ფეხბურთელები დაბრუნდნენ, რომლებიც ბოლო წლებში ქვეყნის მთავარი გუნდის ღირსებას თემურ ქეცბაიასთან არსებული კონფლიქტის გამო არ იცავდნენ. ფაქტია, ცვლილებების დრო მოვიდა. ნაკრები ისედაც ცუდ მდგომარეობაში იყო. ისტორიას არაერთი მაგალითი ახსოვს იმისა, თუ როგორ დატოვეს დიდმა მწვრთნელებმა დიდი კლუბები, რისი მიზეზიც სწორედ ცვლილებების საჭიროება იყო.
ქართული ფეხბურთი დღეს განსაკუთრებულად მძიმე მდგომარეობაშია და ასეთ ვაბანკზე წასული საქართველოს ფეხბურთის ფედერაცია, სამომავლო პერპექტივას, როგორც ნაკრებს, ასევე დღეს მოღვაწე ერთ-ერთ ქართველ მწვრთნელს უქმნის. წარმეტების მიღწევის შემთხვევაში, ეს გადაწყვეტილება ერთდროულად ორ კურდღელს მოკლავს – „ჯვაროსნები“ შესარჩევ ეტაპზე შედეგს გააუმჯობესებენ და კახა ცხადაძისადმი ნდობა მოიმატებს, რომლის დახმარებითაც, შესაძლოა, მან მომავალში რომელიმე ქართული კლუბი ჩაიბაროს და მასთან ერთად წარმტეაბას, როგორც შიდა ჩემპიონატში, ასევე ევროსარბიელზე მიაღწიოს.
მოდით, ნუ ვიყოთ პესიმისტები და დავიჯეროთ, რომ საქართველოს ნაკრებში მომხდარი ცვლილებები სიტუაციას მხოლოდ უკეთესობისკენ შეცვლიან. ვნახოთ, რამდენად გაუმკლავდება დაკისრებულ მოვალეობას საკმარისი გამოცდილების მქონე სპეციალისტი…