7 ოქტომბერს, საქართველოსა და ესპანეთის 21-წლამდე ნაკრებებს შორის გამართულ მატჩში, ბექა ქურდაძემ ბრწყინვალე სეივი განახორციელა.
ჭდე: ბექა ქურდაძე
ბექა ქურდაძე: “იტალიასთან მატჩი სასარგებლო იყო”
25 თებერვალს, იტალიის ქალაქ ჯენზანოში იტალიისა და საქართველოს 19-წლამდე ნაკრებებმა ამხანაგური მატჩი ჩაატარეს, რომელიც ფრედ, 1:1 დასრულდა. შეხვედრის შეფასება საქართველოს U 19-ის მეკარეს, ბექა ქურდაძეს სთხოვა.
– პირველ რიგში ავღნიშნავ, რომ მოედანი ძალიან ცუდ მდგომარეობაში დაგვხვდა და თამაშიც ფაქტობრივად შეუძლებელი იყო. თუმცა, საბრძოლო განწყობით გავედით და შრომითა და მონდომებით კარგი შედეგი ვაჩვენეთ. იტალიასთან თამაში ბევრ გუნდს უჭირს. საბოლოოდ თანაბარი თამაში გამოვიდა და ბიჭებს მადლობას ვუხდი.
– იტალიასთან სპარინგი ნებისმიერი გუნდს წაადგება და გამონაკლისი არც საქართველოა, მაგრამ ასეთ პირობებში თამაში რამდენად სასარგებლო იყო?
– თამაში მაინც სასარგებლო იყო. თუნდაც იმ მხრივ, რომ საკუთარ თავში რწმენა მოგვემატა. დავრწმუნდით, რომ თამაში ყველა გუნდთან შეიძლება და დაუმარცხებელი არავინაა. ბრძოლით ყველაფრის გაკეთებაა შესაძლებელი.
– ბოლოს საკლუბო ამბებზეც გკითხავ… “საბურთალოს” უმაღლესში გადასვლის ძალიან კარგი შანსი აქვს…
– გუნდში ერთსულოვნებაა და მთავარი მიზანიც სწორედ უმაღლესის საგზურის მოპოვებაა. 12 ქულიანი უპირატესობა გვაქვს, მაგრამ ეს მოდუნების უფლებას არ გვაძლევს. უფრო უნდა მოვუმატოთ და უმაღლეს ლიგაში ღირსეულად დავწინაურდეთ, რაშიც მე დარწმუნებული ვარ.
ბექა ქურდაძე: “იმედია ქართული ფეხბურთი აღორძინდება და აქედან წასვლა არავის დასჭირდება”
17 წლის ბექა ქურდაძე საქართველოს ერთ-ერთი ყველაზე პერსპექტიული მეკარეა. ახალგაზრდა მოთამაშე 19-წლამდე ნაკრების მნიშნველოვანი ფიგურაა. ბექას გუშინ დავუკავშირდით და საუბარი ფეხბურთში მისი პირველი ნაბიჯებით დავიწყეთ.
– ფეხბურთი ბაბუამ, ბაჩანა ქურდაძემ შემაყვარა, რომელიც ასევე ფეხბურთელი იყო. მისი დაჟინებული თხოვნით შევედი ქუთაისის საფეხბურთო კლუბ “მემორიალში”, სადაც ფეხბურთით საბოლოოდ ჩემმა პირველმა გამზრდელმა და მწვრთნელმა მერაბ სილაგაძემ “დამაავადა”, რისთვისაც დიდ მადლობას ვუხდი.
13 წლის ასაკში 14-წლამდელთა ნაკრებში მოვხვდი. ბატონ ნოდარ აკობიამ საკუთარი თავის რწმენა შემმატა და თავდაუზოგავი ჟინით ამავსო. ნაკრების შემადგენლობაში შვედეთში გასამართ ტურნირზე გავემგზავრეთ, საიდანაც ოქროს მედლებით დავბრუნდით.
– შემდეგ “საბურთალოში” მოხვდი…
– “საბურთალოში” 2010 წლიდან ვირიცხები. ვსარგებლობ შემთხვევით და მადლიერებას გამოვხატავ ამ კლუბისადმი. როგორც ფიზიკურად ასევე სულიერად ძალიან მეხმარება ბატონ ლევან ჭულუხაძისა და ბატონ დავით დუიშვილის ერთობლივი სამწვრთნელო ტაქტიკა. დავით დუიშვილის რჩევები და გამხნევება უდიდეს ენერგიას მმატებს, განსაკუთრებით წაგების მომენტებში, რაც სპორტსმენისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია.
– 19-წლამდე ნაკრების შემადგენლობაში ელიტ-რაუდნზე მოგიწია თამაში. როგორ შეაფასებდი ამ ტურნირს?
– საკმაოდ მაღალი დონის, კარგად ორგანიზებული ტურნირი იყო, სადაც მაღალი კლასის ნაკრებები ასპარეზობდნენ. მასში მონაწილეობა ჩვენთვის კარგი გამოცდილება იყო.
პირადად ჩემთვისაც განსაკუთრებული ტურნირი იყო, რაადგან 2 წლით უფროსებთან ვითამაშე, რის გამოც უღრმეს მადლობას ვუხდი ბატონ ვასილ მაისურაძეს და ბატონ თემურ ჩარკვიანს.
– კარგი სტარტის შემდეგ ისრაელთან გამართულ მატჩში დავმარცხდით. რა იყო ამის მთავარი მიზეზი?
– ამ კითხვაზე პასუხის გაცემა დღესაც ძალზედ მტკივნეულია ჩემთვის. შვეიცარიის და კვიპროსის დამარცხების შემდეგ ფინალურ ეტაპზე მოსახვედრად ისრაელთან ფრეც გვყოფნიდა, თუმცა სამწუხაროდ დავმარცხდით.
მიზეზი? შეიძლება გამარჯვებაში დარწმუნებულები ვიყავით, მოვდუნდით. ფეხბურთი კი ამას არცერთი წუთით არ გაპატიებს. ან უბრალოდ ფორტუნა არ იყო ჩვენს მხარეს. ისრაელთან წაგებამ ბევრ რამეზე დამაფიქრა, გამიჩინა დიდი სინანული, მაგრამ ფარ-ხმალის დაყრას არ ვაპირებ.
– შენს საკლუბო კარიერაზეც ვისაუბროთ. რას ელი მომავალი სეზონისგან?
– გიორგი ჭიაბრიშვილის ხელმძღვანელობით წარმატებულად მიმდინარეობს ჩვენი შემდგომი სეზონისთვის მზადება. პირობები საუკეთესო გვაქვს, ენთუზიაზმი დიდია. გუნდი ერთი ოჯახი ვართ და ერთობა ყოველთვის იმარჯვებს. გასული სეზონთან შედარებით დარწმუნებული ვარ მომავალ სეზონს უკეთ ჩავატარებთ, რადგან დიდი გამოცდილება მივიღეთ.
– და ბოლოს, შენს სამომავლო გეგმებზე რომ გვითხრა
– ალბათ, გარკვეული დროს შემდეგ დავდგები იმ ფაქტის წინაშე, რომ კარიერის გაგრძელება საზღვარგარეთ მომიწევს. თუმცა, ღმერთია მოწმე, რომ ეს არ არის ჩემი მიზანი.
გულწრფელად ვამბობ, ჩემი ოცნება ჩემს ქვეყანაში, ჩემს ძმასთან ერთად დიდი ფეხბურთის თამაშია. ჩემი ცისა და დროშის ქვეში, ჩვენი გულშემატკივრების გამამხნევებელი შეძახილებით. მინდა დიდი სიხარული მივანიჭო ჩემს ხალხს და ჩემი დედის ნათელ ხსოვნას. იმედია ქართული ფეხბურთი აღორძინდება და აქედან წასვლა არავის დასჭირდება.