ბრაზილიელმა ფეხბურთელმა მსოფლიოს ჩემპიონის მედალი კოკაინის შესაძენად გაყიდა

ბრაზილიის ნაკრების ყოფილი ფეხბურთელი პაულო სეზარი (მეტსახელად კაჟუ) გამოტყდა, რომ მსოფლიოს 1970 წლის ჩემპიონატზე მოგებული ოქროს მედალი კოკაინის შესაძენად გაყიდა. 65 წლის ყოფილმა მოთამაშემ ამის გამო სინანული გამოთქვა. ის 17 წლის განმავლობაში ნარკოდამოკიდებული გახლდათ.

“თავის კონტროლს ვერანაირად ვერ ვახერხებდი. ვერასდროს წარმოვიდგენდი, რომ ასეთ რამეს გავაკეთებდი. ეს ჩემთვის დიდი დანაკლისია. მანამდე ეს არავისთვის არ მითქვამს, თუმცა ახლა ყველაფრის სათქმელად მზად ვარ. მაშინ ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე მნიშვნელოვანი რამ კოკაინი იყო. მედალს უფრო ნაკლები მნიშვნელობა ჰქონდა”, – პაულო სეზარის კომენტარი “გლობომ” გამოაქვეყნა.

კაჟუს ბრაზილიის ნაკრებში ჩატარებულ 57 მატჩში ათი გოლი აქვს გატანილი. ის “სელესაოს” ღირსებას ათი წლის განმავლობაში იცავდა.

 

ისტორიული ფაქტი – მოედანზე შესრულებული სარეკლამო ხრიკი პელეს მონაწილეობით

დღეს რუბრიკაში „ისტორიული ფაქტი“ წარმოგიდგენთ 1970 წლის მსოფლიოს ჩემპიონატზე მომხდარ შემთხვევას, რომელიც ლეგენდარულ ბრაზილიელ ფეხბურთელ პელესა და ერთ-ერთ სპორტულ ფირმას შეეხება.

იმ პერიოდში ორი გერმანული სპორტული ფირმის – „ადიდასისა“ და „პუმას“ შორის გაჩაღებული კონკურენცია პიკს აღწევდა. 1970 წლის მსოფლიოს ჩემპიონატის დაწყებამდე რამდენიმე თვით ადრე კომპანიებმა ე.წ. „პელეს პაქტიც“ კი გააფორმეს, რაც გულისხმობდა იმას, რომ ამ ლეგენდარულ ფეხბურთელს სარეკლამო კამპანიებში არ გამოიყენებდნენ, თუმცა ცდუნება იმდენად ძლიერი აღმოჩნდა, რომ…

„პუმა“ პელეს დაუკავშირდა და ერთგვარ სარეკლამო ხრიკში მონაწილეობა შესთავაზა. სპორტულმა ფირმამ ლეგენდარულ ბრაზილიელ ფეხბურთელს 120 ათასი დოლარი იმისთვის გადაუხადა, რომ მას 1970 წლის მსოფლიოს ჩემპიონატის ფინალური მატჩის დაწყებამდე რამდენიმე წამით ადრე შეეკრა ბუცების თასმები. ბუნებრივია, ტელეტრანსლაციის დროს ეს პროცესი ახლო კადრით აჩვენეს და კარგად გამოჩნდა, თუ რომელი ფირმის ბუცი ეცვა პელეს. ეს „პუმას“ Formstripe-ი გახლდათ. მოგვიანებით გაირკვა, რომ ბრაზილიელი ფეხბურთელი „პელეს პაქტის“ შესახებ ინფორმაციას არ ფლობდა.

ასეთი რეკლამა ბევრად უფრო იაფი და ეფექტური დაჯდა, ვიდრე მოედნის გარშემო სარეკლამო აბრების მოწყობა. შემდგომში ამ ხრიკს გერმანული კომპანიის წარმატების ერთ-ერთ ფაქტორად მოიაზრებდნენ.